کد مطلب:77899 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
[صفحه 1246] مگر بدگوی مردمان و ظریف و خوشحال شمرده نشود در آن روزگار مگر فاسق گناهكار و ضعیف و بی قوت گردانیده نشود مگر صاحب عدالت، می شمرند صدقه دادن را قرض دادن و احسان به خویشان را منت گذاردن و عبادت كردن را بزرگی جستن بر مردمان، پس در آن روزگار می باشد پادشاه با شور و مشورت بندگان و غلامان و با ایالت و حكومت كودكان و با تدبیر و رای خواجه سرایان.
و قال علیه السلام: «یاتی علی الناس زمان لایقرب فیه الا الماحل و لا یظرف فیه الا الفاجر و لا یضعف فیه الا المنصف، یعدون الصدقه فیه غرما و صله الرحم منا و العباده استطاله علی الناس، فعند ذلك یكون السلطان بمشوره الاماء و اماره الصبیان و تدبیر الخصیان!» یعنی و گفت علیه السلام كه می آید بر مردمان روزگاری كه مقرب سلطان نباشد در آن روزگار
صفحه 1246.